We wrześniu najfajniejsze jest to… że można jeździć na wycieczki :). Wracamy do szkoły po wakacjach i musimy przypomnieć sobie, jak miło jest w grupie. Po pandemii jest to baaardzo ważne. Dlatego w tym roku byliśmy już na ognisku integracyjnym na Mikołaju i na marszu na orientację. Było suuuper! Dlatego nasze panie zaproponowały nam wyjazd do Kurozwęk. Plan był ambitny: oglądanie jedynego stada bizonów amerykańskich w Polsce, zwiedzanie pałacu (i obiad, królewski, jak na pałac przystało), szukanie wyjścia z labiryntów (dwóch!!!): dębowego i kukurydzy. W drugiej części wycieczki odwiedziliśmy Europejskie Centrum Bajki w Pacanowie. To był niesamowity dzień, pełen wrażeń, śmiechu i nauki.

W dniu 28 września uczniowie klas trzecich wybrali się na wycieczkę do Ojcowa, położonego na terenie Wyżyny Krakowsko – Częstochowskiej. Autokarem dojechali najpierw do Jerzmanowic, gdzie poznawali tajemnice Jaskini Nietoperzowej. Podziwiali w niej piękne stalaktyty, stalagmity i stalagnaty. Widzieli nietoperze, które tutaj żyją. Następnym punktem wycieczki był zamek w Pieskowej Skale, u podnóża, którego znajduje się olbrzymia Maczuga Herkulesa. Wszystkich zachwycały jasne skały – ostańce, których na terenie Ojcowskiego Parku Narodowego jest bardzo dużo. Trzecioklasiści widzieli również drewnianą Kaplicę Na Wodzie , ruiny zamku w Ojcowie. Spacerem przeszli Doliną Prądnika do Bramy Krakowskiej podziwiając piękną roślinność regionu. Zatrzymali się również przy Źródełku Miłości.

Dnia 21 września odbył się Myślenicki Orienteeringu. Uczestniczyło w nim wiele zespołów, z kilku szkół. Marsz odbywał się w dwóch kategoriach – klasy 4-6 i 7-8. Zawodnicy mogli dobrać się w 1,2 lub 3 osobowe zespoły. Wygrywała ta drużyna, która zaznaczyła jak najwięcej poprawnych punktów kontrolnych, a zarazem ta, która miała najlepszy czas. Gdy dochodziło do remisów – o zwycięstwie decydowało zadanie dodatkowe. Punkty kontrolne często były obok siebie, więc ważne było poprawne orientowanie mapy w terenie. Marsz odbył się na terenie bardzo dobrze nam znanym – w parku na Zarabiu, więc raczej nie było ryzyka, by ktoś się zgubił.