Mgr Stanisława Mistarz – wieloletni dyrektor myślenickiej „dwójki”, nauczycielka języka rosyjskiego i nauczania początkowego.

„Wspomnień czar”

„Dwójka” to szkoła, która pozostanie w mym sercu i pamięci do końca moich dni. Przepracowałam w niej 24 lata- w tym 13 lat na stanowisku dyrektora szkoły.

W życiu staram się zachować w mej pamięci tylko miłe wspomnienia, które przesuwają się, jak namalowane obrazy.

Z ogromną radością i wzruszeniem wspominam każde rozpoczęcie roku szkolnego   i  powitanie uczniów klas pierwszych: dziewczynki i chłopców w odświętnych strojach, trzymających za rękę mamę lub tatę, dla których szkoła była ogromna i można się było w niej zgubić. Witałam ich z radością, a potem obserwowałam, jak z upływem kolejnych lat dzieci zamieniały się w panienki i młodzieńców.

Smutne były dla mnie pożegnania uczniów klas ósmych, a potem szóstych. Miałam świadomość, że to wspólne podróżowanie ku dorosłości się kończy.

Sentyment do uczniów „Dwójki” mam do dzisiaj. Takim samym sentymentem darzę grono pedagogiczne i pracowników administracyjno-obsługowych, z którymi pracowałam. Wiele się od nich nauczyłam. Zawsze wyznawałam zasadę, że dyrektor winien wykorzystywać zbiorową mądrość grona pedagogicznego, a był to potencjał ogromny.  To dzięki wspólnemu wysiłkowi uczniowie naszej Dwójki  szczycili się wysokimi wynikami w nauce i zachowaniu, a 80 % kończyło szkoły typu maturalnego, a potem studia.

Kiedy podczas uroczystości 3-go Maja na myślenicki Rynek wprowadzane są sztandary, wypatruję tego z napisem Szkoła Podstawowa nr 2 im. Bohaterów Westerplatte, bo jest mojemu sercu drogi.

Praca przez 24 lata w tej szkole( 1980-2004) to było „moje małe Westerplatte”