W dniu 29.03.2012r. klasa VIb zakończyła realizację programu profilaktyczno-wychowawczego SAPER czyli jak rozminować agresję. Od września uczniowie spotykali się z psychologiem szkolnym mgr Anetą Dziewońską na zajęciach warsztatowych, których głównym celem było rozbudzenie u dzieci świadomości odpowiedzialności za własne działania oraz zwiększenie umiejętności radzenia sobie z własną złością i przejawami agresji. Założeniem programu było:

1. uczniowie osiągną większy poziom integracji grupy
2. będą skłonni do refleksji na temat przyczyn i skutków zachowań agresywnych.

Podczas ostatniego treningu uczniowie wypełniali ankietę ewaluacyjną, której wyniki przestawiają się następująco:

1.Czy w trakcie Szkoły Saperów dowiedziałeś się czegoś nowego o tym, jak radzić sobie z zachowaniami agresywnymi? – 100% uczniów odpowiedziało twierdząco.

2. Czy jesteś świadomy, jakie są skutki zachowań agresywnych? – 100% uczniów odpowiedziało twierdząco. Uczniowie m.in. jako skutki agresji wymieniali: ból, agresja rodzi agresję, burzy przyjaźń i poczucie bezpieczeństwa, cierpienie drugiej osoby, kontuzje fizyczne, ujemna ocena z zachowania w szkole, kary w domu.

3. Co według ciebie może być przyczyną zachowań agresywnych? Przykładowe odpowiedzi uczniów: nieprzyjemne uczucia i emocje (np. nienawiść, zazdrość, złość, lęk), brak panowania nad sobą, niedobra atmosfera i problemy w domu, kłótnie, złe traktowanie nas samych, niskie poczucie własnej wartości, miejsce w hierarchii klasowej, przemoc w telewizji, za dużo gier na komputerze.

4.Jak najczęściej radzisz sobie z własną złością? Najczęstsze odpowiedzi uczniów: słucham muzyki, wychodzę na spacer, czytam, rysuję, tańczę, jem, nie reaguję na zaczepki kolegów, krzyczę w poduszkę, gram na komputerze.

5.Czy po uczestniczeniu w programie Saper lepiej czujecie się ze sobą w waszej klasie? Zdecydowana większość (17 uczniów/20) odpowiedziało pozytywnie.

Wyniki ankiety przedstawiają się optymistycznie, jednak od samych uczniów teraz zależy czy trenowane umiejętności będą potrafili przenieść w swoje zachowanie na co dzień. Osobami, które najwięcej mogą im w tym pomóc są ich Rodzice – wg współczesnej profilaktyki silna więź emocjonalna z rodzicami jest NAJWAŻNIEJSZYM CZYNNIKIEM CHRONIĄCYM DZIECKO przed ryzykownymi zachowaniami. Rodzic jest PIERWSZYM WYCHOWAWCĄ, a zadaniem szkoły jest „tylko” wspieranie rodzica.